Mimo, iż nie masz wpływu na Jego/Jej wolną wolę, to jednak możesz użyć konstruktywnych argumentów. Przyznasz chyba, że warto spróbować, a gra jest warta świeczki, gdyż jest nią dobro Twojego małżeństwa. Jeśli więc nie wiesz, jakimi argumentami trafić i jak przekonać współmałżonka do rozpoczęcia terapii, to poniżej przedstawiam kilka sposobów.
Na początek zapoznaj się samodzielnie z treściami na stronach Poradni Siła Pojednania. Kiedy sam/a będziesz miał/a większą wiedzę i zrozumienie odnośnie tego czym się zajmuję, łatwiej będzie Ci przekonać współmałżonka. Pamiętaj, że dobrze przygotowana do dyskusji osoba, która wie, o czym mówi, ma większe szanse na przekonanie rozmówcy.
Kiedy już więc zaczerpniesz niezbędne informacje, spokojnie porozmawiaj ze współmałżonkiem wg klucza 5 kroków.
- Po pierwsze: zwróć uwagę współmałżonka na korzyści, jakie odniesie z terapii oraz jaki będzie mieć to wpływ na Wasz związek. Na początku nie mów o trudzie czy wydatkach na terapię.
Przekonując do tej decyzji nie zapomnij wspomnieć o tym, że w przypadku Turnusu Intensywnej Odbudowy Więzi Małżeńskiej zgoda współmałżonka oznacza dla Was wspólny wyjazd do pięknego i atrakcyjnego miejsca. Już samo to może być ekscytującą perspektywą ! Zajrzyj tutaj: www.turnusy.silapojednania.pl.
Nie zrażaj się pierwszą reakcją współmałżonka. Może potrzebuje trochę więcej czasu na zastanowienie. Wykaż się empatią i cierpliwością. Pokaż, że potrafisz słuchać, nie tylko mówić. - Po drugie: Rozbrajanie obiekcji. Osoba, która nie chce poddać się terapii czyni to z jakiegoś powodu. Z reguły odczuwa lęki lub ma obiekcje i wątpliwości przed podjęciem terapii. Okaż szacunek swojemu współmałżonkowi, pokazując, że Jego/Jej obiekcje czy obawy są dla Ciebie ważne i jesteś gotów/owa aby je poznać. Dowiedz się, jakie są w istocie główne obawy Twojego współmałżonka, pozwól Mu/Jej swobodnie i głośno je wypowiedzieć. Mając już wiedzę z lektury strony, spróbuj je rozwiać rzeczowo argumentując swoją decyzję.
Pytanie o obawy oraz wątpliwości jest zazwyczaj kluczowym pytaniem ! - Po trzecie: skonfrontuj swojego współmałżonka z następującymi dwoma pytaniami:
– Jeśli nie skorzystamy z pomocy- czy naprawdę wierzysz w to, że między nami może być lepiej ?
– Jeśli nie będzie lepiej a zapewne tylko gorzej- to co dalej ? Jakie będą konsekwencje braku decyzji na TAK ?
Te pytania powinny sprowokować do myślenia. Nie naciskaj na natychmiastową odpowiedź, poczekaj, może nawet kilka dni, ale też nie pozwól współmałżonkowi zbagatelizować tego pytania, ani też od niego uciekać. - Możesz również przekazać współmałżonkowi linki do stron Poradni i poprosić o zapoznanie się z informacjami na stronie. Zachęć Go/Ją mówiąc, że sam/a znalazłeś/aś tu dużo informacji i odpowiedzi na Swoje pytania. Nie wywieraj jednak presji. Być może potrzebny jest tu czas.
- Nie wahaj się też odesłać współmałżonka do źródła. Poproś Go/Ją, aby zadzwonił/a lub napisał/a do mnie– chętnie pomogę i rozwieję wszelkie obawy. Zapewnij, że nie musi się niczego obawiać- odpowiem na Jego/Jej pytania, spróbuję rozwiać wszelkie wątpliwości i obawy wyjaśniając cel, zasady i sposób prowadzenia terapii.
